Maarten van Roozendaal overleden.

Verdomme. Dat is dus wat ik moet lezen binnenkort.
Verdomme. Wat een gemis zal dat worden.
ANP meldde dat hij ongeneeslijk ziek is.
Maar zijn teksten zullen langer mee gaan dan die van Wolter Kroes.
Als het gaat over Nederlandstalig.
Dan is hij voor mij nu de man. (Spinvis komt daar zelfs achter bij mij )
We hebben een historie uiteraard van geweldige tekstschrijvers.
Maar de manier waarop hij de dingen in twee woorden tot een beeld schept is onnavolgbaar.
Twee zinnen : een komplete film.
Klein voorbeeld daarvan is dit nummer.
En ja ik ben ook gescheiden en nee dit gaat niet over mij.
Of gaat het helemaal niet over gescheiden mannen.
Dat bedoel ik. Ieder zijn eigen film.
Maar wat wordt alles hartverbibberend geformuleerd en uitgevoerd.

Straks schenk ik druivensap alsof het wijn is
En alsof het wijn is, proost ik op jou, op ons
Je lacht te lief om al m’n grapjes
Te snel te moe van veel te veel je best doen
Je mag naar bed
Welterusten Bert, welterusten Ernie
En dan zing ik nog voor jou
Dat het kan sneeuwen in april

Trouwens gek dat ik in de eerste akkoorden purple rain hoor 🙂

RIP 1 juli 2013

Hoe absurd. Uitgezonden op de dag van zijn dood. Eerder opgenomen. Maaike Ouboter met een mooie ode.

Dit bericht is geplaatst in Dagboek. Bookmark de permalink.